Το 2000, ο διεθνούς φήμης μουσικός της τζαζ Johannes Barthelmes αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή και άρχισε να αφοσιώνεται εντατικά στη φωτογραφία. Το θέμα του είναι η ανθρωπιά. Το πάθος του είναι η φωτογραφία δρόμου, τα ταξίδια, το πορτρέτο και η γυμνή φωτογραφία.

«Δεν ψάχνω για θεαματικά πλάνα γεμάτα άμεσα εντυπωσιακά εφέ, αλλά μάλλον θέλω να δείξω με ένα λεπτό άγγιγμα τι μας κάνει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο», είναι η πίστη του.

Η προσέγγισή του μπορεί εύστοχα να περιγραφεί ως «ex tempore» (Λατινικά: from the moment). Βασικά αυτοσχεδιασμοί όπως τους ξέρει από τη μουσική του ζωή. Συνθέσεις επιτόπου, αλλά σε υψηλό επίπεδο χειροτεχνίας, σχεδίασης και περιεχομένου.

“Ως μουσικός της τζαζ, οι συναισθηματικές και συνθετικές πτυχές είναι κρίσιμες για μένα. Ο αυτοσχεδιασμός, η πρόβλεψη και το να μπορώ να παίρνω γρήγορες αποφάσεις είναι επίσης πράγματα που μου αρέσουν και γνωρίζω καλά από τη μουσική τζαζ.”

“Θέλω να μοιραστώ με τους θεατές την προσωπική μου συμπάθεια για τη χώρα στην οποία ταξιδεύω και τους ανθρώπους που συναντώ εκεί. Ανακαλύπτοντας πώς οι άνθρωποι οργανώνουν τον πολύ διαφορετικό τρόπο ζωής τους, πώς αντιμετωπίζουν τις οικονομικές συνθήκες, τις ανάγκες τους, ακόμη και τις πραγματικές δυσκολίες, μου επιτρέπει να μαθαίνω πάρα πολύ σε όλα μου τα ταξίδια.”

“Ως μουσικός, ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο και με γοήτευσε ότι όλοι όσοι κοίταξα στο πρόσωπο ήταν οικείοι, ακόμη και οικείοι. Είναι εντυπωσιακό, όλοι γνωριζόμαστε… Ως φωτογράφος, βιώνω αυτή τη θαυματουργή ιστορία ακόμη πιο έντονα και με σεβασμό σήμερα, και παρά τις εσκεμμένα κοντινές μου εικόνες, διατηρώ μια απόσταση αγάπης από τον κόσμο.”